تجربه

بعضی چیزها هستند که تو هیچ کتابی نوشته نشدن، و فقط باید با تجربه اونا رو یاد گرفت.

امروز داشتم روی برنامه ای که قبلا نوشته بودم کار می کردم، کمی تغییرات ایجاد کردم و متوجه شدم برنامه درست کار نمی کنه تا همین یک ساعت پیش مونده بودم که چطور شد که اینجوری شد؟ اشکال کار در این بود که اندازه یک فرم کمی تغییر کرده بود و وقتی فرم را بزرگتر کردم همه چیز درست شد!

حتی خود مایکروسافت و برادر بیل هم نمی تونست همچین درسی بهم بده، چند ساعت فسفر سوزوندم که اشکال از چی می تونه باشه، و وقتی مشکل به همین راحتی حل شد با تعجب نگاه کردم تو دوربین:

عصبانی

قیافه آدمی رو تصور کنید که یک ساعت تو ایستگاه اتوبوس منتظر وایستاده و ماشین نیومده، بعد زنگ زده قرارش رو کنسل کرده و برگشته خونه و دیده آب قطعه. تا همین نیم ساعت پیش هم آب کل شهرشون قطع بوده. به اینها این مورد رو هم اضافه کنید که یکی زنگ بزنه بگه از این به بعد سه روز در هفته برنامه همینه.

خوب قیافه اون آدم، ترکیبی از همه اینهاست:

البته الان داره آهنگ گوش میده

پی نوشت باربط: دوست دارم برم تو یه تحصنی، اعتصابی، تجمع اعتراضی یا راهپیمایی که بتونم توش از ته دل داد بزنم! شاید اینجوری یه کمی خنک شدم.

پی نوشت بی ربط: شاعر میگه من به آمار زمین مشکوکم، اگر این سطح پر از آدمهاست، پس چرا این همه دلها تنهاست.

امتحان ریاضی

چون تو فصل امتحانات هستیم گفتم یه عکسی بذارم در همین مورد.

برای همه دوستانی که امتحان دارن آرزوی موفقیت می کنم.

من زمین را دوست دارم

آیا می دانید ایران یکی از 10 کشور اصلی تخریب کننده محیط زیست در جهان است! ما مردم و مسئولین عزیز دست به دست هم داده ایم به مهر و میهن خویش را کرده ایم خراب. به قول مستشار از اینا آبی گرم نمیشه، باید خودمون دست به کار بشیم. پس تا آنجا که می توانیم به تخریب بیشتر زمین کمک نکنیم.

پیشنهاد می کنم حتما این مطلب رو بخونید و ساده از کنارش نگذرید. اگر هم حالش رو ندارید همه مطلب رو بخونید قسمتی از متن رو در ادامه گذاشتم. در آخر هم برای اینکه خیلی حرص نخورید سبزترین ساختمانهای دنیا را تماشا کنید.

برنامه روزانه

عجب وضعیه ها!  صبح از خواب بلند میشیم می بینیم برق قطعه. چند ساعت بعد برق میاد آب میره. آب میاد اینترنت قطع میشه.
برنامه روزانه مون رو باید با اینا تنظیم کنیم!